Je plek innemen. In je eigen zone ,in je eigen ’vissenkom’ blijven, van je eigen bord eten, in je eigen bak gaan staan. De verantwoordelijkheid aanpakken voor je eigen leven, je eigen thema’s. En niet focussen op de ander.
Dit is allemaal zo gemakkelijk gezegd
En het is allemaal zo ingewikkeld, omdat het in het leven, in de familie fontein zo dynamisch gebeurt dat we verschuiven van onze plek.
Onbewuste zorgen, of identificatie met anderen.
Zorg voor jezelf, neem dat in handen, en zuiver je eigen ‘space’.
Ik noem de ‘space’ wel eens ‘vissenkom’ 🐟💦
Want als jouw water helder is kan het je helderzien. 🔮 en voelen
Zo kan je ook precies zien wanneer iemand in jouw kom ‘pist of kakt‘
Dan kan je de ander begrenzen of er op aan spreken en vragen naar zijn/ haar eigen kom te gaan. ⛔️
Alle azijnzeikers / schijters en afschuivers (zij die zelf geen verantwoordelijkheid nemen) maken ons ook dik namelijk. Ze schuiven dingen van hun bord in onze ‘kom’ die we helemaal niet willen. Vervuilers.
Ze schuiven het op ons ‘bordje’, ben je niet zo assertief, durf je geen NEE te zeggen dan zit je er maar mooi mee. En ga je het misschien ongewild opeten..
Je mag dat bordje gewoon terug schuiven.
You Don’t have to eat the shit. Hiervan bewust worden, dit gaan herkennen, is heel belangrijk in het proces van bij jezelf komen en afbreken wat je niet meer nodig hebt (balast, ruis, vervuiling, overtolligheid als vet, muurtjes, pantsers). zodat je of in je eigen vorm blijft, of in je eigen vorm komt, afslankt door op je eigen plek te staan.
Do I want to eat your shit?
Dit is wat je kan uitvinden door heel dicht bij je gevoel te komen. Soms door gesprekken vooral door reflectie in jezelf .
Ik doe dat elke dag en voor mij was de familie opstelling niet alleen een eyeopener maar ook een ‘hart- en vezelopener’
Het opende elke (vet😜) vezel/cel in mijn wezen.
Dit is overigens geen afval- praatje. (Disclaimer😉: raadpleeg een specialist).
Al kan ik je eerlijk vertellen dat ik heeeel veel afval bij de prullenbak gezet heb.(30 kilo door het loslaten van wat niet van mij is.)
Uitgekotst, niet meer slik, niet meer aanneem, niet meer lust, mijn neus voor ophaal, de ander zelf laat ‘eten’, omdat het gewoon niet van mij is.
En deze selectie maken, elke dag, elk uur van de dag, helpt mij om niet meer vast te houden wat niet van mij is. Daarmee sta ik op mijn plek, heb ik mijn plek, vind ik mijn plek telkens opnieuw. En de ander vanzelf ook. Op een respectvolle manier kan dat. Voor mezelf en de ander.
En als ik dat als normaal meisje kan, kan jij dat ook.
Kan je nagaan hoeveel afval ik ooit ’ ge-containd ‘ heb. Wat heb ik veel vastgehouden. Wat werd er veel op mijn bord gelegd, of je kan het omdraaien: wat nam ik veel aan, of wat schepte ik er veel op
en wat vrat ik dat graag op. Ik wilde me ook maar al te graag nodig/ gezien voelen (lees: belangrijk/ voornaam/ verantwoordelijk/ geliefd). Nu vind ik het prima om evengoed uitgekotst te worden. Ook al iets wat ik ben gaan verdragen. Ik ben oké met andermans braakbal te zijn.
Dat gewoon kunnen(ver) dragen 😅
Ik ben dan alleen maar botjes ☠️ (Hahaha)
Françoise
Dit is allemaal zo gemakkelijk gezegd
En het is allemaal zo ingewikkeld, omdat het in het leven, in de familie fontein zo dynamisch gebeurt dat we verschuiven van onze plek.
Onbewuste zorgen, of identificatie met anderen.
Zorg voor jezelf, neem dat in handen, en zuiver je eigen ‘space’.
Ik noem de ‘space’ wel eens ‘vissenkom’ 🐟💦
Want als jouw water helder is kan het je helderzien. 🔮 en voelen
Zo kan je ook precies zien wanneer iemand in jouw kom ‘pist of kakt‘
Dan kan je de ander begrenzen of er op aan spreken en vragen naar zijn/ haar eigen kom te gaan. ⛔️
Alle azijnzeikers / schijters en afschuivers (zij die zelf geen verantwoordelijkheid nemen) maken ons ook dik namelijk. Ze schuiven dingen van hun bord in onze ‘kom’ die we helemaal niet willen. Vervuilers.
Ze schuiven het op ons ‘bordje’, ben je niet zo assertief, durf je geen NEE te zeggen dan zit je er maar mooi mee. En ga je het misschien ongewild opeten..
Je mag dat bordje gewoon terug schuiven.
You Don’t have to eat the shit. Hiervan bewust worden, dit gaan herkennen, is heel belangrijk in het proces van bij jezelf komen en afbreken wat je niet meer nodig hebt (balast, ruis, vervuiling, overtolligheid als vet, muurtjes, pantsers). zodat je of in je eigen vorm blijft, of in je eigen vorm komt, afslankt door op je eigen plek te staan.
Do I want to eat your shit?
Dit is wat je kan uitvinden door heel dicht bij je gevoel te komen. Soms door gesprekken vooral door reflectie in jezelf .
Ik doe dat elke dag en voor mij was de familie opstelling niet alleen een eyeopener maar ook een ‘hart- en vezelopener’
Het opende elke (vet😜) vezel/cel in mijn wezen.
Dit is overigens geen afval- praatje. (Disclaimer😉: raadpleeg een specialist).
Al kan ik je eerlijk vertellen dat ik heeeel veel afval bij de prullenbak gezet heb.(30 kilo door het loslaten van wat niet van mij is.)
Uitgekotst, niet meer slik, niet meer aanneem, niet meer lust, mijn neus voor ophaal, de ander zelf laat ‘eten’, omdat het gewoon niet van mij is.
En deze selectie maken, elke dag, elk uur van de dag, helpt mij om niet meer vast te houden wat niet van mij is. Daarmee sta ik op mijn plek, heb ik mijn plek, vind ik mijn plek telkens opnieuw. En de ander vanzelf ook. Op een respectvolle manier kan dat. Voor mezelf en de ander.
En als ik dat als normaal meisje kan, kan jij dat ook.
Kan je nagaan hoeveel afval ik ooit ’ ge-containd ‘ heb. Wat heb ik veel vastgehouden. Wat werd er veel op mijn bord gelegd, of je kan het omdraaien: wat nam ik veel aan, of wat schepte ik er veel op
en wat vrat ik dat graag op. Ik wilde me ook maar al te graag nodig/ gezien voelen (lees: belangrijk/ voornaam/ verantwoordelijk/ geliefd). Nu vind ik het prima om evengoed uitgekotst te worden. Ook al iets wat ik ben gaan verdragen. Ik ben oké met andermans braakbal te zijn.
Dat gewoon kunnen(ver) dragen 😅
Ik ben dan alleen maar botjes ☠️ (Hahaha)
Françoise
RSS-feed
