Half januari geweest. Overal kwamen er goalsettings voorbij, manifestaties, doelen, ideeën, thema’s,intenties. Ik heb het allemaal meer of minder bewust aan me voorbij laten gaan. Ondanks dat ik zelf ook een intentie ochtend heb gefasciliteerd. er rolde niets uit mijn pen, of hart.
Normaal zet ik ook intenties. Of maak ik doelen . Of heb ik al een thema.
Ik houd er wel heel erg van om in de stilte van de winter, zeker in de 12 heilige nachten in de donkerte in de rust fase vrij te nemen en naar binnen te keren en terug te blikken en vooruit te kijken op het nieuwe jaar
En dit jaar kwam er eigenlijk niks voor het nieuwe jaar (wel voor december)
Er kwam eigenlijk niks nieuws op.
Wel bij het terugblikken.
Soo.. dat was enorm.
Wat een geworstel en gestruikel.
Dat was nog rouwen en helen.
Maar vooruitkijkend kwam er niks
En ik was er oké mee
Dat was best gek
Ik ben iemand die best wel gedreven is. Met grote doelen, grote plannen. Ik kan echt creëren. Ik kan nieuwe dingen neerzetten, kan bruisen van nieuwe plannen. en kom graag in de actie.
Ik ben 'drie keer aarde' bij de nine star Ki dus bij mij kunnen zaadjes echt ontkiemen en tot groei en bloei komen.
Maar deze winter was er vooral rust en naar binnen een keren.
En als ik zo vanochtend wandelde en naar buiten kijk Dan zie ik mist, dan voelde ik de kou, dan is de natuur bevroren, rijp aan de takjes, dan zijn de vogels verstild in de natuur.
Deze periode van de winter gaat zo over energie en voeding opdoen Voor als het voorjaar straks gaat beginnen en in bloei gaat komen.
Alles om ons heen hangt in mist.
Om mij heen is er mist.
Alles is onder een laagje ijs.
Het is bevroren.
Water Is verstild
Mist maakt het zacht, keert naar binnen, het maakt de wereld kleiner.
Een plek om te regenereren.
En de stilte! Zo stil dat je de stilte zelfs niet hoort.
Ik merk het ook aan de stilte op mijn social media en het niet kletsen op het schoolplein. Geen netwerkborrel : überhaupt geen borrels voor mij 😉
Anderen zijn bezig met wat er allemaal gaat komen, wat ze gaan neerzetten, waar ze op vakantie gaan, ik voel de opwinding in hun stem.
Ik ben oké om daar niet mee bezig te zijn, mee in te gaan.
Het is oké om het niet te voelen. Even in mijn eigen diepte, met mijn hoofd in de mist en onder het ijslaagje. Daarna komen er altijd weer oneindige mogelijkheden. Prachtig hoe ik bijpassend kaartje trek uit het engelen deck.
Normaal zet ik ook intenties. Of maak ik doelen . Of heb ik al een thema.
Ik houd er wel heel erg van om in de stilte van de winter, zeker in de 12 heilige nachten in de donkerte in de rust fase vrij te nemen en naar binnen te keren en terug te blikken en vooruit te kijken op het nieuwe jaar
En dit jaar kwam er eigenlijk niks voor het nieuwe jaar (wel voor december)
Er kwam eigenlijk niks nieuws op.
Wel bij het terugblikken.
Soo.. dat was enorm.
Wat een geworstel en gestruikel.
Dat was nog rouwen en helen.
Maar vooruitkijkend kwam er niks
En ik was er oké mee
Dat was best gek
Ik ben iemand die best wel gedreven is. Met grote doelen, grote plannen. Ik kan echt creëren. Ik kan nieuwe dingen neerzetten, kan bruisen van nieuwe plannen. en kom graag in de actie.
Ik ben 'drie keer aarde' bij de nine star Ki dus bij mij kunnen zaadjes echt ontkiemen en tot groei en bloei komen.
Maar deze winter was er vooral rust en naar binnen een keren.
En als ik zo vanochtend wandelde en naar buiten kijk Dan zie ik mist, dan voelde ik de kou, dan is de natuur bevroren, rijp aan de takjes, dan zijn de vogels verstild in de natuur.
Deze periode van de winter gaat zo over energie en voeding opdoen Voor als het voorjaar straks gaat beginnen en in bloei gaat komen.
Alles om ons heen hangt in mist.
Om mij heen is er mist.
Alles is onder een laagje ijs.
Het is bevroren.
Water Is verstild
Mist maakt het zacht, keert naar binnen, het maakt de wereld kleiner.
Een plek om te regenereren.
En de stilte! Zo stil dat je de stilte zelfs niet hoort.
Ik merk het ook aan de stilte op mijn social media en het niet kletsen op het schoolplein. Geen netwerkborrel : überhaupt geen borrels voor mij 😉
Anderen zijn bezig met wat er allemaal gaat komen, wat ze gaan neerzetten, waar ze op vakantie gaan, ik voel de opwinding in hun stem.
Ik ben oké om daar niet mee bezig te zijn, mee in te gaan.
Het is oké om het niet te voelen. Even in mijn eigen diepte, met mijn hoofd in de mist en onder het ijslaagje. Daarna komen er altijd weer oneindige mogelijkheden. Prachtig hoe ik bijpassend kaartje trek uit het engelen deck.
 |  |
RSS-feed
