Ontrouw: ik heb er al vaker wat over geschreven, omdat ik het voortdurend in de kamer, in de praktijk aan de hand heb, het me fascineert en aangaat.
En velen met mij. Als je er echt naar durft te kijken.
Want; wat is dat eigenlijk; ontrouw?
Ontrouw staat voor de eigenschap dat je iemand of iets niet steunt, terwijl dat wel van je verwacht wordt.
Dit kan jij zelf ook zijn, op de eerste plaats (niet trouw zijn aan jezelf).
Er zijn heel wat synoniemen te vinden voor het woord trouw: bedrog, deloyaal, oneerlijkheid, overspel, trouwbreuk.
Je kan ontrouw zijn met andere mensen (de minnaar/ minnaressen). Degene die verliefd wordt op een ander (emotioneel/seksueel) wordt direct veroordeeld. Er zit meer begrip en coulance bij mensen die boven hun relatie uit enorm trouw, loyaal, zijn naar hun werk, hobby, sport, familie. Zo kan je iemand ook verlaten omdat je dàtgene boven je relatie zet. Of diegene kan ook duiken in drank, drugs, gamen, netflixen, porno, aankopen. Het zijn allemaal exits, uitwegen, vluchtroutes.
Door je aandacht voortdurend heel ergens anders op te richten èn voor een langere tijd, ben je niet met je aandacht bij elkaar.
Het gaat erom dat je hier zoveel mee bezig bent, dat je met je aandacht al eerder uit de relatie vertrokken bent. Uit de verbinding. Waar waren jullie nog? Waar was de verbinding nog? Is deze er überhaupt ooit geweest? Veel mensen durven deze vraag helemaal niet verdiepend te verkennen, en duiken weer in hun telefoon of potje padel, de verbouwing of werk. Allemaal sociaal maatschappelijk aanvaard. Intussen gaat er heel veel energie weg uit de relatie.
En dat is eigenlijk een van de belangrijke oorzaken dat er zoveel ruimte tussen partners ontstaat. Ruimte voor ruis en dat er een derde energie kan langskomen.
De vraag is dan: wat is er eerst? Kip of ei en wie durft dit nu echt open en direct op tafel te leggen en aan te pakken?
Hier spreek ik over een bredere definitie van bedrog. Soms seksueel / intiem en heel vaak niet. Beiden vormen van bedrog, niet loyaal zijn, richten m.i. misschien wel net zo veel schade aan.
Het gaat er over dat je elkaar niet ziet en hoort in elkaars behoeft (en laat horen?).
Denk ook zelfs aan minachting, verschillende vormen van geweld, verwaarlozing. ‘Vreemdgaan’ is absoluut niet goed te praten: diegene dient er zeker verantwoordelijkheid (dus schuld) voor te erkennen en berouw te tonen.
Mijn punt is dat andere vormen van bedrog niet genegeerd dienen te worden. Het zijn wolven in schaapskleren. Het zijn de sociaal aangepaste mild uitziende vormen, omdat ‘we ze allemaal kennen’ maar daarom niet minder schadelijk.
In een crisis wanneer het vreemdgaan/ overspel naar buiten komt, komt vaak ook de ‘bedrog/loyaliteits-balans’ van een relatie in beeld.
De een had al stortingen gedaan in de relatie: die was altijd al weg, teveel werk/ sport, etc. dus was al emotioneel uit de relatie vertrokken.
Bij een verdiepend onderzoek met elkaar komt vaak op tafel dat een van de partners daar ook al vaker een andere behoefte over uit had gesproken (“ik wil je vaker hier/ thuis”).maar dat daar geen gehoor aan gegeven werd.
Hoe vaak gebeurt het jou? Eerlijk?
Hier wordt onbewust een storting op de ‘loyaliteits- balans gedaan. Namelijk: ik heb behoefte aan verbinding. Jij bent afwezig, ik vraag er om. Jij hoort me niet. Indien dit allemaal onbewust in de dynamiek speelt dan komt er ruimte wanneer een derde leukerd met aandacht voor jou voorbij fladdert.
Niet goed (noch slecht), wel logisch; als jij er niet bent, dan ontvang ik wat ik kan ontvangen: dit is vaak geen bewust proces. Geen bewuste keuze. De deur staat wel open voor de energie van derde en het is goud waard om hier inzicht in te krijgen en om er met elkaar over te communiceren.
Het is gevoelig en goed.
Beiden opzoek naar iets maar op een andere manier.
Vaak ook opzoek naar zichzelf. Ook een vorm van ontrouw; namelijk dat je niet meer trouw bent aan je eigen waarden en behoeften. Dat zorgt ervoor dat je soms weer zoekend wordt.
Een bedriegende partner is niet zozeer op zoek naar een ander, als wel naar zichzelf. Soms is het een verloren zelf die werd gemist, soms een ‘ik’ die nooit echt was verkend. Soms het hervinden van autonomie, verkennen van grenzen en behoeften, omdat diegene deels wordt aangetrokken door de ander, en vooral verleidt wordt door de kanten van hem- of haarzelf die tevoorschijn komen.
Heb je er last van dat je je partner bedrogen hebt of bent bedrogen? Zie het als een kans op verdieping in jezelf.
En een tweede(of derde) huwelijk met je partner 😉
Helpende vragen zijn:
Wat voor gevoel gaf de affaire je? Wat kon je daar ervaren of uitdrukken wat hier geen plek heeft? Hoe voelde je je als je thuis kwam? Wat is het in ons dat je (nu extra) waardeert?
Zoek hulp of zoek iets aan zelfhulp: er zijn inmiddels heel veel fijne podcasts over (bijv. 'de ontrouw expert')
Ook is Esther Perel een geweldige spreker en schrijver.
Zij onderzocht de affaire van Monica Lewinsky en Bill Clinton
Check evt.haar Ted talk Rethinking infidelity ... a talk for anyone who has ever loved.
En velen met mij. Als je er echt naar durft te kijken.
Want; wat is dat eigenlijk; ontrouw?
Ontrouw staat voor de eigenschap dat je iemand of iets niet steunt, terwijl dat wel van je verwacht wordt.
Dit kan jij zelf ook zijn, op de eerste plaats (niet trouw zijn aan jezelf).
Er zijn heel wat synoniemen te vinden voor het woord trouw: bedrog, deloyaal, oneerlijkheid, overspel, trouwbreuk.
Je kan ontrouw zijn met andere mensen (de minnaar/ minnaressen). Degene die verliefd wordt op een ander (emotioneel/seksueel) wordt direct veroordeeld. Er zit meer begrip en coulance bij mensen die boven hun relatie uit enorm trouw, loyaal, zijn naar hun werk, hobby, sport, familie. Zo kan je iemand ook verlaten omdat je dàtgene boven je relatie zet. Of diegene kan ook duiken in drank, drugs, gamen, netflixen, porno, aankopen. Het zijn allemaal exits, uitwegen, vluchtroutes.
Door je aandacht voortdurend heel ergens anders op te richten èn voor een langere tijd, ben je niet met je aandacht bij elkaar.
Het gaat erom dat je hier zoveel mee bezig bent, dat je met je aandacht al eerder uit de relatie vertrokken bent. Uit de verbinding. Waar waren jullie nog? Waar was de verbinding nog? Is deze er überhaupt ooit geweest? Veel mensen durven deze vraag helemaal niet verdiepend te verkennen, en duiken weer in hun telefoon of potje padel, de verbouwing of werk. Allemaal sociaal maatschappelijk aanvaard. Intussen gaat er heel veel energie weg uit de relatie.
En dat is eigenlijk een van de belangrijke oorzaken dat er zoveel ruimte tussen partners ontstaat. Ruimte voor ruis en dat er een derde energie kan langskomen.
De vraag is dan: wat is er eerst? Kip of ei en wie durft dit nu echt open en direct op tafel te leggen en aan te pakken?
Hier spreek ik over een bredere definitie van bedrog. Soms seksueel / intiem en heel vaak niet. Beiden vormen van bedrog, niet loyaal zijn, richten m.i. misschien wel net zo veel schade aan.
Het gaat er over dat je elkaar niet ziet en hoort in elkaars behoeft (en laat horen?).
Denk ook zelfs aan minachting, verschillende vormen van geweld, verwaarlozing. ‘Vreemdgaan’ is absoluut niet goed te praten: diegene dient er zeker verantwoordelijkheid (dus schuld) voor te erkennen en berouw te tonen.
Mijn punt is dat andere vormen van bedrog niet genegeerd dienen te worden. Het zijn wolven in schaapskleren. Het zijn de sociaal aangepaste mild uitziende vormen, omdat ‘we ze allemaal kennen’ maar daarom niet minder schadelijk.
In een crisis wanneer het vreemdgaan/ overspel naar buiten komt, komt vaak ook de ‘bedrog/loyaliteits-balans’ van een relatie in beeld.
De een had al stortingen gedaan in de relatie: die was altijd al weg, teveel werk/ sport, etc. dus was al emotioneel uit de relatie vertrokken.
Bij een verdiepend onderzoek met elkaar komt vaak op tafel dat een van de partners daar ook al vaker een andere behoefte over uit had gesproken (“ik wil je vaker hier/ thuis”).maar dat daar geen gehoor aan gegeven werd.
Hoe vaak gebeurt het jou? Eerlijk?
Hier wordt onbewust een storting op de ‘loyaliteits- balans gedaan. Namelijk: ik heb behoefte aan verbinding. Jij bent afwezig, ik vraag er om. Jij hoort me niet. Indien dit allemaal onbewust in de dynamiek speelt dan komt er ruimte wanneer een derde leukerd met aandacht voor jou voorbij fladdert.
Niet goed (noch slecht), wel logisch; als jij er niet bent, dan ontvang ik wat ik kan ontvangen: dit is vaak geen bewust proces. Geen bewuste keuze. De deur staat wel open voor de energie van derde en het is goud waard om hier inzicht in te krijgen en om er met elkaar over te communiceren.
Het is gevoelig en goed.
Beiden opzoek naar iets maar op een andere manier.
Vaak ook opzoek naar zichzelf. Ook een vorm van ontrouw; namelijk dat je niet meer trouw bent aan je eigen waarden en behoeften. Dat zorgt ervoor dat je soms weer zoekend wordt.
Een bedriegende partner is niet zozeer op zoek naar een ander, als wel naar zichzelf. Soms is het een verloren zelf die werd gemist, soms een ‘ik’ die nooit echt was verkend. Soms het hervinden van autonomie, verkennen van grenzen en behoeften, omdat diegene deels wordt aangetrokken door de ander, en vooral verleidt wordt door de kanten van hem- of haarzelf die tevoorschijn komen.
Heb je er last van dat je je partner bedrogen hebt of bent bedrogen? Zie het als een kans op verdieping in jezelf.
En een tweede(of derde) huwelijk met je partner 😉
Helpende vragen zijn:
Wat voor gevoel gaf de affaire je? Wat kon je daar ervaren of uitdrukken wat hier geen plek heeft? Hoe voelde je je als je thuis kwam? Wat is het in ons dat je (nu extra) waardeert?
Zoek hulp of zoek iets aan zelfhulp: er zijn inmiddels heel veel fijne podcasts over (bijv. 'de ontrouw expert')
Ook is Esther Perel een geweldige spreker en schrijver.
Zij onderzocht de affaire van Monica Lewinsky en Bill Clinton
Check evt.haar Ted talk Rethinking infidelity ... a talk for anyone who has ever loved.
RSS-feed
