Geen dieet nee! Wat wel?
Ik eet niet meer wat er op mijn spreekwoordelijke bord gelegd wordt.
Ik ben selectief, picky, ik laat los. Dus ik val af! Echt.
Schuif jij zooi op mijn bord? Dat mag. Ik taxeer of ik er zin in heb, of het bij mij hoort, of ik kauw, slik, verteer. Dus: of ik het van mij maak.
Dat is wel een proces wat IK doe
Ik besluit of het van mij is of van mij wordt.
Omdat ik het voel of wil.
En niet omdat iemand ‘van buiten’ het erin propt.
Dit wordt vaak ingegeven vaak vanuit ‘de familiefontein’ wat er geautomatiseerd, mindless, vanzelfsprekend ingepompt wordt .
Net zoals bij een gans. Met een trechter.
Dwang voederen. Dat geautomatiseerde wilde ik niet meer en zie ik vaak nog om me heen: niet letterlijk. Wel figuurlijk: doen omdat het MOET, verwacht wordt, vanuit norm, plichtsbesef. Omdat ons pa of moeder het zo deed . Of de baas. Ga eens terug naar jezelf: dus vanuit: ik wil. Ik sta mezelf toe. Ik lust, ik heb zin,Ik kauw. Ik verteer. Ik laat los
Als jij het erop gooit (op mijn bordje) , of in duwt (in mijn trechter), of forceert, dan smaakt het niet en klopt het niet. Dan blijft het hangen. In mijn strot, of in mijn borstkas, klemt het in je buik.
Dat deed het ooit allemaal dus hield ik VAST.
no release!!! Dus verkramping en verstarring. Dan kan je klachten krijgen (ik noem symptomen op voor degenen die moeilijk de slag kunnen vertalen: paniek, depressie, constipatie, aankomen/ vetzucht, eetstoornissen, verlagingen, hartkwalen, angststoornissen, burn-out erectiestoornissen vaginisme, onverklaarbare pijn etc).
Laat je niet vollopen met dingen die niet van jou zijn.
Taxeer dus wat er op je bord gelegd wordt.
Figuurlijk:
Op je werk
In je huishouden
Door je ouders (zorgplicht? Parentifiicatie)
Door je kinderen(zorgplicht? Curling?)
Door je partner (…? zorgplicht? Manipulatie? Afhankelijkheid/ codependency? Autonomie?)
Maar ook letterlijk op je bordje opgeschept wordt door wie dan ook: in restaurants:
Maar ook thuis of wanneer je ergens eet.
Nee is oké .
Blijf bij jezelf
Of kom bij jezelf!
Leer van mijn online ‘In 3 tellen terug bij jezelf’ Daar in neem ik je mee in exact hetzelfde principe van volgestouwd worden.
Of laat me met je mee wandelen als sherpa op jouw individuele pad . Ik ben hier
Altijd
Het gaat dus niet altijd letterlijk over op je eten letten. Juist niet.
Ik let niet op eten. Juist niet
Eten heeft geen hoofdrol meer in mijn leven. Juist niet.
Het gaat over je innerlijke houding van hoeveel ruimte anderen in nemen.
En hoeveel ruimte jezelf in mag nemen. Letterlijk en figuurlijk.
Hoeveel ruimte durf je te pakken?.
En als je ruimte af laat nemen, hoe je op onbewust niveau je ruimte in moet gaan nemen op fysiek niveau. Ter compensatie. Voel dat maar eens .
Neem je plek.
Vind je plek
Ik ben hier
Gewoon op mijn plek.
Ook na jouw vakantie als je er over nagedacht hebt. #familieopstellingen #injekracht
#opjeplek #in3tellen #bijjezelf #loslaten #willen #lusten #zinhebben #bijjezelfblijven #psychologiepraktijktilburg
Ik eet niet meer wat er op mijn spreekwoordelijke bord gelegd wordt.
Ik ben selectief, picky, ik laat los. Dus ik val af! Echt.
Schuif jij zooi op mijn bord? Dat mag. Ik taxeer of ik er zin in heb, of het bij mij hoort, of ik kauw, slik, verteer. Dus: of ik het van mij maak.
Dat is wel een proces wat IK doe
Ik besluit of het van mij is of van mij wordt.
Omdat ik het voel of wil.
En niet omdat iemand ‘van buiten’ het erin propt.
Dit wordt vaak ingegeven vaak vanuit ‘de familiefontein’ wat er geautomatiseerd, mindless, vanzelfsprekend ingepompt wordt .
Net zoals bij een gans. Met een trechter.
Dwang voederen. Dat geautomatiseerde wilde ik niet meer en zie ik vaak nog om me heen: niet letterlijk. Wel figuurlijk: doen omdat het MOET, verwacht wordt, vanuit norm, plichtsbesef. Omdat ons pa of moeder het zo deed . Of de baas. Ga eens terug naar jezelf: dus vanuit: ik wil. Ik sta mezelf toe. Ik lust, ik heb zin,Ik kauw. Ik verteer. Ik laat los
Als jij het erop gooit (op mijn bordje) , of in duwt (in mijn trechter), of forceert, dan smaakt het niet en klopt het niet. Dan blijft het hangen. In mijn strot, of in mijn borstkas, klemt het in je buik.
Dat deed het ooit allemaal dus hield ik VAST.
no release!!! Dus verkramping en verstarring. Dan kan je klachten krijgen (ik noem symptomen op voor degenen die moeilijk de slag kunnen vertalen: paniek, depressie, constipatie, aankomen/ vetzucht, eetstoornissen, verlagingen, hartkwalen, angststoornissen, burn-out erectiestoornissen vaginisme, onverklaarbare pijn etc).
Laat je niet vollopen met dingen die niet van jou zijn.
Taxeer dus wat er op je bord gelegd wordt.
Figuurlijk:
Op je werk
In je huishouden
Door je ouders (zorgplicht? Parentifiicatie)
Door je kinderen(zorgplicht? Curling?)
Door je partner (…? zorgplicht? Manipulatie? Afhankelijkheid/ codependency? Autonomie?)
Maar ook letterlijk op je bordje opgeschept wordt door wie dan ook: in restaurants:
Maar ook thuis of wanneer je ergens eet.
Nee is oké .
Blijf bij jezelf
Of kom bij jezelf!
Leer van mijn online ‘In 3 tellen terug bij jezelf’ Daar in neem ik je mee in exact hetzelfde principe van volgestouwd worden.
Of laat me met je mee wandelen als sherpa op jouw individuele pad . Ik ben hier
Altijd
Het gaat dus niet altijd letterlijk over op je eten letten. Juist niet.
Ik let niet op eten. Juist niet
Eten heeft geen hoofdrol meer in mijn leven. Juist niet.
Het gaat over je innerlijke houding van hoeveel ruimte anderen in nemen.
En hoeveel ruimte jezelf in mag nemen. Letterlijk en figuurlijk.
Hoeveel ruimte durf je te pakken?.
En als je ruimte af laat nemen, hoe je op onbewust niveau je ruimte in moet gaan nemen op fysiek niveau. Ter compensatie. Voel dat maar eens .
Neem je plek.
Vind je plek
Ik ben hier
Gewoon op mijn plek.
Ook na jouw vakantie als je er over nagedacht hebt. #familieopstellingen #injekracht
#opjeplek #in3tellen #bijjezelf #loslaten #willen #lusten #zinhebben #bijjezelfblijven #psychologiepraktijktilburg
RSS-feed
