Er is een voor en een na, maar nooit meer een ‘hetzelfde’. En dat is oké. Dat is nou eenmaal het ding met ‘life changing events’.
Mama is dood.
Dat is inmiddels fijn voor haar na dagen strijd waarin onvoldoende pijnbestrijding meteen beschikbaar was (overleggen protocollen, vakanties , achterwachten?) was en zij teveel onrust ervaren heeft. Tranen zoveel heb ik in een leven van haar niet gezien.
Uiteindelijk is ze met paardenmiddelen onder zeil gekomen, ze heeft 8 dagen niet gegeten en gedronken en is overleden.
Uiteindelijk kon zij het leven loslaten. En de omgeving haar.
Wat ben ik blij dat ze naar het licht kon.
Een engelen groep stond al een week klaar om haar te lokken en verwelkomen. Zo ging zij telkens over en kwam weer terug.
Ik voel dat ze inmiddels blij en vrij is van haar zieke lichaam. Ze is bij me. Ze steunt me en verlicht.
Ik loop verder op het pad wat ik al ingeslagen was.
Het gekke is mam dat ik me door jou ineens meer gesteund en begrepen voel dan ooit. De laatste 6 weken waren magisch rustgevend en bevestigend; dat wat ik voelde en zag precies het juiste was.
Ik geloof dat het leven juist richting krijgt door datgene waar je niet perse om vraagt, maar waar je door wordt uitgedaagd.
Ik hoop dat je een mooie overtocht hebt gehad mamsie.
Al betwijfel ik het, de dag dat je bent gegaan heeft het gedonderd. Grappig; want de nacht dat papa stierf donderde het ook. Ze is goed aangekomen zei jouw jongste kind nog.
Bij jou bleef het alleen 3 dagen achter elkaar donderen.
Dus ik hoop echt dat je je draai gevonden hebt daarboven.
Lieve mam; Geniet van het licht, ben het licht en gun ons licht.
Dank je wel voor alles:
de modder en de glans
zonder modder, geen Lotus,
Zonder wrijving geen glans.
Françoise (*1977) en Virgenie (*1946-✞ 2024)
Mama is dood.
Dat is inmiddels fijn voor haar na dagen strijd waarin onvoldoende pijnbestrijding meteen beschikbaar was (overleggen protocollen, vakanties , achterwachten?) was en zij teveel onrust ervaren heeft. Tranen zoveel heb ik in een leven van haar niet gezien.
Uiteindelijk is ze met paardenmiddelen onder zeil gekomen, ze heeft 8 dagen niet gegeten en gedronken en is overleden.
Uiteindelijk kon zij het leven loslaten. En de omgeving haar.
Wat ben ik blij dat ze naar het licht kon.
Een engelen groep stond al een week klaar om haar te lokken en verwelkomen. Zo ging zij telkens over en kwam weer terug.
Ik voel dat ze inmiddels blij en vrij is van haar zieke lichaam. Ze is bij me. Ze steunt me en verlicht.
Ik loop verder op het pad wat ik al ingeslagen was.
Het gekke is mam dat ik me door jou ineens meer gesteund en begrepen voel dan ooit. De laatste 6 weken waren magisch rustgevend en bevestigend; dat wat ik voelde en zag precies het juiste was.
Ik geloof dat het leven juist richting krijgt door datgene waar je niet perse om vraagt, maar waar je door wordt uitgedaagd.
Ik hoop dat je een mooie overtocht hebt gehad mamsie.
Al betwijfel ik het, de dag dat je bent gegaan heeft het gedonderd. Grappig; want de nacht dat papa stierf donderde het ook. Ze is goed aangekomen zei jouw jongste kind nog.
Bij jou bleef het alleen 3 dagen achter elkaar donderen.
Dus ik hoop echt dat je je draai gevonden hebt daarboven.
Lieve mam; Geniet van het licht, ben het licht en gun ons licht.
Dank je wel voor alles:
de modder en de glans
zonder modder, geen Lotus,
Zonder wrijving geen glans.
Françoise (*1977) en Virgenie (*1946-✞ 2024)
RSS-feed
