Ik zag pijn, rauwe pijn.
Ik zag verdriet.
Mijn laatste cliënt van de dag.
Hij zat tegen over mij.
Een grote man.
Met tranen die groeven in zijn wangen slepen.
10 minuten eerder kwam ik tot de conclusie dat mijn laatste tissue vandaag.
weggesnotterd werd.. lege box dus. Ik kon hem nog niet eens een tissue aanbieden.
Een grote blauwe zakdoek peuterde hij uit zijn broekzak. De tranen drupte in een fors tempo zijn spijkerbroek nat. Een veeg over de wangen maakte dat niet minder. Gebroken,vernederd,
Gefolterd, gemarteld.
Wat zou ik zo iemand zo ongelooflijk dicht bij me willen houden, een knuffel willen geven, en nog liever een veilig thuis.
Dat leed dat in de kamer resoneerde.
Kom maar bij mij.
Niet iedereen zit op mij te wachten en hij vast ook niet op die manier, en daarbij kan ik hem ook niet geven wat hij nodig heeft..
Misvormd door de mishandelingen.
Hij zei niet veel. Hij kon het niet. Pijn.. soms komt iets ongefilterd binnen.. ik stel vast wat ik zie. Ik krijg gelukkig de antwoorden die ik nodig heb.
We gaan het doen.
We gaan zijn naamswijzigingsverzoek indienen.. ik heb er vertrouwen in. Zijn ogen gaven licht. Hij zei me dat hij naar huis kon vliegen. De energie van het gesprek, zich gehoord en gezien worden in wie hij echt is.. en de hoop op een omkering.
Deze mijnheer sprak ik een jaar geleden.
Zijn vraag was gericht op het vaststellen van de psychische hinder voor het wijzigen van zowel zijn voor- als achternaam.
Vorige maand kreeg ik het laatste bericht van hem
Dat zijn beide namen veranderd zijn. Hij was door het dolle heen. De voornaam werd gewijzigd mbv een advocaat omdat dat voor de rechtbank moet komen.
De achternaam via justis de C1 procedure
Een dolgelukkige man die overliep van dankbaarheid
#Naamswijziging Psychische hinder# Justis C1#nieuwe kansen #eigenidentiteit# opnieuw beginnen
Ik zag verdriet.
Mijn laatste cliënt van de dag.
Hij zat tegen over mij.
Een grote man.
Met tranen die groeven in zijn wangen slepen.
10 minuten eerder kwam ik tot de conclusie dat mijn laatste tissue vandaag.
weggesnotterd werd.. lege box dus. Ik kon hem nog niet eens een tissue aanbieden.
Een grote blauwe zakdoek peuterde hij uit zijn broekzak. De tranen drupte in een fors tempo zijn spijkerbroek nat. Een veeg over de wangen maakte dat niet minder. Gebroken,vernederd,
Gefolterd, gemarteld.
Wat zou ik zo iemand zo ongelooflijk dicht bij me willen houden, een knuffel willen geven, en nog liever een veilig thuis.
Dat leed dat in de kamer resoneerde.
Kom maar bij mij.
Niet iedereen zit op mij te wachten en hij vast ook niet op die manier, en daarbij kan ik hem ook niet geven wat hij nodig heeft..
Misvormd door de mishandelingen.
Hij zei niet veel. Hij kon het niet. Pijn.. soms komt iets ongefilterd binnen.. ik stel vast wat ik zie. Ik krijg gelukkig de antwoorden die ik nodig heb.
We gaan het doen.
We gaan zijn naamswijzigingsverzoek indienen.. ik heb er vertrouwen in. Zijn ogen gaven licht. Hij zei me dat hij naar huis kon vliegen. De energie van het gesprek, zich gehoord en gezien worden in wie hij echt is.. en de hoop op een omkering.
Deze mijnheer sprak ik een jaar geleden.
Zijn vraag was gericht op het vaststellen van de psychische hinder voor het wijzigen van zowel zijn voor- als achternaam.
Vorige maand kreeg ik het laatste bericht van hem
Dat zijn beide namen veranderd zijn. Hij was door het dolle heen. De voornaam werd gewijzigd mbv een advocaat omdat dat voor de rechtbank moet komen.
De achternaam via justis de C1 procedure
Een dolgelukkige man die overliep van dankbaarheid
#Naamswijziging Psychische hinder# Justis C1#nieuwe kansen #eigenidentiteit# opnieuw beginnen
RSS-feed