Ik heb vooral geleerd om aanwezig te zijn; o.a. door de mindfulness training die ik zelf gevolgd heb en daarna vooral door mijn kinderen. Mijn oudste dochter Anna heeft mij dit laten voelen en zien. Uren, dagen, nachten was ik voor haar beschikbaar (en nog).Het werd een kunstvorm; gewoon zijn in alle geduld. Aan haar bedje, met haar, gewoon zijn, niks meer of minder. Ik was er voor haar zonder iets op te lossen, meisje in de doek, uit de doek, mondje aan de borst of niet. Alles was oké. Ik ben er. Ik contain je, alles is oke. Toen volgde Eva, en zij kon in de ruimte ook zijn en ademen en bestaan, en toen kwam Berend en kreeg ook zijn plek. En Sophia binnen 1,5 jaar, en zo creëerde ik plek. Plek voor iedereen en behield ik de mijne.
To contain, uit het engels. Het doet me denken aan de container; ik houd het wel..
Alles wat er is… Al het mooie en minder mooie. Deze 'presence', het onvoorwaardelijk en écht aanwezig zijn naast de ander is een van de belangrijkste en krachtigste dingen. Ik kan het van niemand overnemen, dragen of beter weten. Ik kan er wel zijn, een veilige bedding, container, of aarde bieden waardoor de ander de weg weer kan vinden of diens plek, en zo werkt het. Mijn moederschap, mijn therapie , de opstelling.
Zodat de ander diens eigen kracht kan hervinden. Zijn eigen antwoorden kan horen. Zijn eigen weg kan ontdekken. Het is de basis van heel mijn aanbod. Wil je dit nu ook eens echt voelen: gun je zelf deze ervaring, ik bied de opstelling aan in een pakket; Intake, 4 gesprekken en een opstelling met een voor en na avond met de groep, JA; dat is echt mini therapie om voor jou een hele waardige plek te geven.