Cliënten die met zorgen bij mij komen: die wel! O#p de een of andere manier hebben we een dergelijke relatie dat ze meteen bij binnenkomst vragen: mag ik je een knuffel geven? En hoe gaat het met jou? Dat is toch heel fijn voor de verbinding. Na een antwoord begrens ik en mag het hun tijd weer zijn. Maar ja hoe het gaat ?
Het gaat oprecht goed met mij.
Ik ben blij dat mama naar het licht is gegaan
Het geeft lucht en ruimte
Ik heb al vaak afscheid genomen van mijn moeder.
En nu hebben wel afstand gedaan van een lieve oma.
Ik heb veel (openbaar) geschreven/ geblogd over mijn proces, afscheid nemen van haar en wees worden en dat heeft ook geholpen om mijn gevoelens te structuren en te laten dalen. Het proces met mijn broers en zus is een uitdaging door de gespletenheid tussen ons getraumatiseerde gezin (dit is mijn waarneming en benadruk ik als mijn ervaring in 10 jaar therapie ervaring)
Dat is pijnlijk mooi.
En enorm leerzaam over ons allemaal , systemische dynamieken, de fontein, het werk binnen families en gezinnen. En ook kijken naar mezelf en waarom ik ben wie ik ben.
No mud no lotus.
De parel ontstaat ook doordat er zand gekomen is in de schelp van de oester. .
Ik kijk de laatste weken weer enorm veel in de spiegel en zie mezelf het kleine meisje, het kind, de zus van, de volwassen vrouw. De moeder van mijn kindjes en ik zweef telkens in alle rollen. Uit sommige rollen ben ik soms bijna ontslagen en kan ik van weg stappen
Dood vermoeiend en telkens denk ik: ik kan het allemaal en ik hoef het niet allemaal niet meer te willen.
Ontslag nemen. Ik denk erover
#bijjezelfblijven #in3tellen #loyaliteit #kiezenvoorjezelfiskiezenvoorderest